Wednesday, March 27, 2013

മണിനാഗകാവിലെ മാളവിക















പറയാതെ പൊയതെന്തെ എന്നെ
അറിയാതെ പൊയതെന്തെ........
സ്വപ്നങ്ങളുറങ്ങുന്ന തംബുരു മീട്ടി 
കാത്തിരുന്നില്ലേ നിക്കായി ഞാന്‍ 


മണിനാഗകാവിലെ കല്‍വിളക്കോക്കെയും
ശാരദ സന്ധ്യയില്‍ പൂത്തുലഞ്ഞു
മോഹനമാമൊരീ പാര്‍വണ രാവിലും
നിന്‍ വരവോര്‍ത്തു കാതോര്‍ത്തിരുന്നു

പാരിജാതത്തിന്‍റെ പൂക്കളിറുത്തുഞാന്‍
പൂമുഖ വാതിലില്‍ കാത്തിരിക്കും 
നീ വരും നേരമെന്‍ കാതില്‍ പറയും.......
എന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്മെന്ന്...  


എവിടെ പറന്നു പോയി നീ കിനാ തുമ്പി
ഒരു നേര്‍ത്ത തുവലില്‍ എന്‍ ഹൃദയം കവര്‍ന്നു
നിഴലേകുമീ വഴിത്താരയില്‍
അഴല്‍ മൂടി അകലുന്നോ നീ..

ഒരു വാക്കിന്‍ നോവും,
ഒരു നോക്കിന്‍ നനവും .
നിധിപോല്‍ തേടി തേടി ഞാനിരിക്കെ ..
എവിടെ പോയി മറഞ്ഞു നീ ?

ഒരു രാവില്‍ നീ തന്ന പ്രണയവും
വിരല്‍ നീട്ടിയെന്‍റെ മണിവീണയില്‍ ..
ഒരു നേര്‍ത്ത നിശ്വാസമായ്...
അറിയാതെ പോകയോ നീ രാഗമേ... ??

ഇനി നീ വരാ രാവുകള്‍ ....
വിരഹത്തിന്‍ പാടവേ...
ഒരു മാത്ര തെന്നല്‍ പോല്‍ , അരികില്‍ -
വന്നെന്‍ മുടിയില്‍ തഴുകി പോകുമോ... ??

അറിയില ഇനി എത്ര ദൂരം
അറിയാത്ത വഴിയില്‍ അലയുവാന്‍.
അരികെ വരൂ നീ , മിഴിതേടും..
അലിവോലും മെന്‍ സ്നേഹതുമ്പി.

പറയാന്‍ മറന്നപോയ വാക്കുകള്‍
ഓര്‍ത്തിന്നു വിതുമ്പുന്നു ഞാനും
ഒരു വാക്കിലും പകരാതെ ..
മറുവാക്കായ്‌ നില്‍പിതു പ്രണയവും

എഴുതാനറിയില ഒന്നുമേ ...
എഴുതി തീരില്ല ഒരുനാളിലും ,
പറയാന്‍ മടിച്ച അനുരാഗവും
പകരാന്‍ കൊതിച്ച സ്നേഹവും.

പലനാള്‍ പകല്‍ ,കാത്തു കൊഴിഞ്ഞു ..
പുലര്‍മഞ്ഞില്‍ പൂത്ത പൂക്കളും...
ഒരു നാള്‍ നീ വരുമെന്ന ..
കനവും ,വെറുതെയോ....?

കരയാന്‍ ഇനിയില്ല കണ്ണുകള്‍ ...
കനല്‍ പൂക്കളായിന്നു മാറി ..
അരികില്‍ ഒരു കളിവാക്കുമായ് വീണ്ടും ,
ഒരു മാത്രയെങ്കിലും വരികില്ലയോ.....