Saturday, October 20, 2012

അമ്പിളി മാമന്‍... (ചെറുകഥ)














എന്‍റെ ആരുമല്ലാതിരുന്നിട്ടും എന്‍റെ എല്ലാമെല്ലാമാണെന്നു ഞാന്‍ ‍ കരുതുന്നു..എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ‍ഓര്‍മ്മവച്ചപ്പോള്‍ മുതല്‍ വന്നെന്‍റെ മനസ്സില്‍ ‍ കടന്നു കൂടിമറക്കാനാവാത്ത അവസ്ഥയില്‍ ഒത്തിരിയൊത്തിരി സ്നേഹിക്കുന്നു..... രാവും പകലും ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും നിന്നെകുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകളും ചിന്തകളും സ്വപ്നങ്ങളും മാത്രം...നിന്നെ എപ്പോള്‍ കാണാന്‍ പറ്റും ...ഒരു നേരം പോലും പിരിയാതെ എപ്പോഴും കൂടെയുണ്ടാവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു... നിന്നോടൊപ്പം കടല്‍‍ക്കരയിലൂടെ നടന്നപ്പോഴും അരയാലിന്‍ ചോട്ടിലിരുന്നപ്പോഴും എനിക്കുവേണ്ടി കാത്തിരുന്നപ്പോഴും എന്തെന്നില്ലാത്ത അനന്തം ഞാന്‍ ‍ അറിഞ്ഞു..... നീ വരുവോളം നിനക്കായ്.......കാത്തിരിക്കാന്‍ എനിക്ക് എന്തു ഇഷ്ട്ടമാണ് ....എത്രനാളിങ്ങനെ എന്‍റെ മുന്നില്‍ നോക്കിക്കൊതിപ്പിച്ചു വന്നു നില്‍ക്കും ചന്ദനനാഴിയില്‍ ചിന്തിയ മുത്തുപോല്‍ നിന്‍ ‍ ചിരിമാത്രമാണ് എന്നുമോര്‍മ്മയില്‍ വേനല്‍ ‍ പൊയ്കയില്‍ പെയ്തിറങ്ങും വെണ്ണിലാവേ ഒരുപാടു കരഞ്ഞിട്ടാണ് അച്ഛന്‍ നിന്നെ എനിക്കു പിടിച്ചു തന്നത് .. നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കാന്‍ എന്തു രസം ആണെന്നോ...ഒരിക്കലും ആര്‍ക്കും നിന്നെ ഞാന്‍ വിട്ടുകൊടുക്കില്ല .....