വാവേ അരികില് നീയില്ലയെന്ന സത്യത്തിനെ
അറിയുവാന് ആവതില്ല എനിക്കിപ്പോഴും!!!!!
അതിനു മണ്ണില് ജനിക്കാതിരിക്കണം
ഇനിയൊരിക്കലും പിച്ചക പൂവുകള്....
ജനലഴികളില് പുലരിതന് പൊന് വെയില്
പതിയെ വന്നു തൊടാതിരിക്കണം......
ഒരു നിശബ്ദമാം സമ്മതമെന്നപോല്
പുഴയിലോളം തുടിക്കാതിരിക്കണം .....
പുതുമഴ പയ്ത അര്ദ്രമാം മണ്ണിന്റെ
നറുമണം വീണ്ടും ഉണരാതിരിക്കണം....
ചിറകടിച്ചുവന്ന അമ്പല പ്രാവുകള്
കുറുകി സന്ധ്യയെ മീട്ടാതിരിക്കണം......
ചിരിയിലെന്തോ മൊഴിഞ്ഞപോള് കാറ്റിന്റെ
കുസൃതി വീണ്ടും കിലുങ്ങാതിരിക്കണം .....
തെളി വെളിച്ചത്തില് ഉടലില് നിന്നു
ഇനി വഴുതി മാറണം നിഴലില് നീ.....
വീട്ടില് നീ അതുവരേക്കും അറിയുന്നതെങ്ങിനെ
അരികിലില്ലയെന്ന സത്യത്തിനെ........
നീ ഇല്ലാത്ത ഒരു നിമിഷം എനിക്കൊരു യുഗമാണ്!!!!!
നീ ഇല്ലാത്ത ഓരോ നിമിഷവും എന്റെ മനസ്സ് പിടയും!!
അമ്മയേ വിട്ടു നീ എങ്ങു പോയി മറഞ്ഞു വാവേ.....
അമ്മയേ വിട്ടു നീ എങ്ങു പോയി മറഞ്ഞു വാവേ.....
അമ്മതന് വേദന നീ അറിയുന്നില്ലേ എന്റെ വാവേ...