കറുത്ത സന്ധ്യയുടെ മുറ്റത്തു
നിലവിളക്കിന് തിരി നീട്ടി
എന്റെ വിഷാദ മൌനം...
ഓര്മ്മകളുടെ ചെപ്പില്
നിന്നും ഒരുപിടി ഓര്മ്മകള്
നിന്നും ഒരുപിടി ഓര്മ്മകള്
എന്നിലേക്കു ഓടിയെത്തുന്നു
കളഭം അണിഞ്ഞു എത്തുന്ന ഇളവെയില്
ഇളവെയില് കാണാതെ ഇലകളില്
ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന മഞ്ഞു തുള്ളികള്
ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന മഞ്ഞു തുള്ളികള്
ഇളവെയില് മഞ്ഞുതുള്ളികള്ക്ക്
ഏഴു വര്ണ്ണങ്ങള് ...
ഏഴു വര്ണ്ണങ്ങള് ...
പാട്ടുമറക്കാത്ത കുയിലിന്റെപാട്ട് ...
നാണിച്ചു പൂകുന്ന മുല്ലയും
പിച്ചിയും പരിജതവും
പിച്ചിയും പരിജതവും
എന്നെ തേടി എന്നിലെക്കുതുന്ന
അവയുടെ നറും മണം
അവയുടെ നറും മണം
ജാലകത്തിന്നുള്ളിലൂടെ എന്നിലേക്കു
എന്റെ ആത്മാവിലേക്ക്
ഉടലാകെ കുളിര് പെയ്യിക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികള്
ഉടലാകെ കുളിര് പെയ്യിക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികള്
എല്ലാം എന്നെ തേടി എത്തുന്ന എന്റെ ഓര്മ്മകള് ...
ഓര്മ്മച്ചെപ്പില് നിന്ന് മുത്തുകള് ഇനിയുമുതിരട്ടെ..
ReplyDeleteഓര്മ്മകള് ഇനിയും തേടിവരട്ടെ...അവ കവിതയായി വിടരട്ടെ. :)
ReplyDelete(കവിതയില് അക്ഷത്തെറ്റുകള് ഒഴിവാക്കാന് ശ്രമിക്കുമല്ലോ ആശ)
Thanks to all...
Deleteസുഗന്ധവാഹിയായ കവിത. മനോഹരമായിരിക്കുന്നു. ആശംസകൾ
ReplyDeleteസ്മൃതി സുഗന്ധം...
ReplyDeleteശുഭാശംസകൾ......