ഞാനൊരു തീജ്വലയായിരുന്നു
സ്നേഹന്വേക്ഷകയും
നിത്യതപ്തയും മായ ഒരുവള് ...
കടന്നുപോയ കാറ്റുകള്ക്കൊരിക്കലും
കെടുത്തുവാനോ , പടര്ത്തുവാനോ
കഴിയാതെ പോയവള് ....
സ്നേഹത്തിന് നറകുടമായതും നീ
കോപത്തിന് വിളനിലമായതും നീ
നന്മയും തിന്മയും നിന്നിലെ വര്ണ്ണങ്ങള്
വെണ്മയാം ജീവിതവും നിന്റെ കരങ്ങളില്
പവിത്രമാം ഈശ്വരധര്മ്മമെന്നു കരുതിയവള്...
അലൌകികമായ ഏതോ കൈകളുടെ
അദൃശ്യമാം കോട്ടക്കുള്ളില്
അനന്ത കാലമായ് അഭയം തേടിയോള് ...
ലഭിക്കാതെയിരിക്കുന്ന സ്നേഹത്തെ മറന്നു
നിറവാണ് , നിറവാണെന്നു ഭാവിച്ചവള്
ആകാശ നീലിമയില് നിന്നുമഗ്നി
നക്ഷത്രമായ് നീ വന്നുചെരുവോളം
വിറച്ചു ജ്വലിച്ചവള് ...
ജ്യോ തിസ്സ് !!!!!
സ്വന്തംമെന്നഭിമാനിച്ചവള്
ആ തിരുമാറിന് ചൂടില് തന്
താപങ്ങളോക്കെയും അറിയതെയറിയതെ
അതിലലിയിച്ചു പോയവള് ...
പെന്നെയും ഒരുനാളമായ്
തുടരുന്നു ഞാന് നിന്നിലെ ജ്വാലയില്
നഷ്ട്ടമാം ഗ്രിഷമ ത്തോടെ !!!...
പ്രണയമൊരു തീനാളം........
ReplyDeleteനല്ലത്...
ശുഭാശംസകൾ.....
ജ്യോതിസ്സ്
ReplyDeleteഉജ്വലിക്കട്ടെ
അക്ഷരത്തെറ്റുകള് സൂക്ഷിയ്ക്കൂ.
നവവല്സരാശംസകള്
നല്ല വരികള്
ReplyDelete